Jeśli stracisz kod, możesz odbudować podobny
Nowy artykuł w Genome Biology and Evolution wskazuje, że pewien typ ośmiornicy wydaje się wyewoluować niezależnie, aby rozwinąć coś przypominającego muszlę, pomimo utraty kodu genetycznego, który tworzył muszle u swoich przodków i krewnych.
Żeglarek argo to gatunek ośmiornicy, który żyje w tropikalnych i subtropikalnych morzach otwartych. Samice żeglarków mają ochronny, spiralny, przypominający skorupkę pojemnik, który chroni znajdujące się w nich jaja. Naukowcy od dawna zastanawiali się nad pochodzeniem tego przypadku. Wygląda bardzo podobnie do muszli powszechnie znanego łodzika perłowego (bardzo odległego krewnego argonauty), który ma prawdziwą twardą skorupę i żyje na dnie oceanu, ale to może być tylko zbieg okoliczności.
Poprzez zsekwencjonowanie szkicu genomu gatunku, zespół naukowców z Japonii, podjął próbę ujawnienia historii genomowej żeglarków i pokazania, w jaki sposób gatunek przystosował się do otwartego oceanu i zyskał swoją skorupę.
Odkryte tutaj nowe dane genomowe dostarczają wglądu w kilka cech związanych z ewolucją muszli i tworzeniem się jaj. Naukowcy odkryli geny kodujące białka jaja u żeglarków i odkryli, że większość z tych genów nie była wykorzystywana do tworzenia muszli u daleko spokrewnionych gatunków, w tym łodzika. Sugeruje to, że chociaż odlegli przodkowie tych ośmiornic prawdopodobnie mieli muszle, to muszle te nie ewoluowały w kierunku takiego tworu, chroniącego jaja.
Źródło informacji i grafiki: https://phys.org/news/2022-10-octopuses-evolved.html