Czy chrapanie jest dziedziczne?
Czy chrapanie ma podłoże genetyczne?
Firma Nebula Genomics stworzyła raport DNA na podstawie badania, które próbowało odpowiedzieć na to pytanie. Poniżej możesz zobaczyć taki przykładowy raport. Jeśli zamówisz sekwencjonowanie kompletnego genomu, otrzymasz, między innymi, taki spersonalizowany raport DNA.
Nie ma czegoś takiego jak pojedynczy „gen chrapania” który odpowiada, za to złożone zjawisko. Jednak na przestrzeni lat przeprowadzono kilka badań, które na pewnym poziomie powiązały ponad 100 genów z tym zachowaniem. Artykuł opublikowany w 1995 r. „Chrapanie, historia rodzinna i markery genetyczne u mężczyzn.” stwierdził, że istnieje silny związek między nawykowym chrapaniem a historią tej cechy w rodzinie. Podobny efekt obserwuje się w przypadku zespołu bezdechu sennego, gdzie taki stan jest kombinacją czynników genetycznych, zdrowotnych i tych związanych ze stylem życia. Wiele genów wydaje się powiązanych z chrapaniem, z których każdy w niewielkim stopniu przyczynia się do do tego zjawiska. Większość zmian zidentyfikowano w pojedynczych badaniach, ale najczęściej dalsze badania ich nie zweryfikowały. Według MedLinePlus, zaangażowane geny mogą być tymi, które kontrolują komunikację między komórkami nerwowymi, regulację oddychania, kontrolę reakcji zapalnych przez układ odpornościowy, rozwój tkanek w głowie i twarzy, cykl snu i czuwania oraz kontrolę apetytu.
Wydaje się, że istnieje tu wpływ historii rodzinnej i czynnik ów genetycznych, ponieważ ryzyko rozwoju tej przypadłości jest o około 50 procent większe u krewnych pierwszego stopnia (takich jak rodzeństwo lub dzieci osób, które chrapią) osób dotkniętych chorobą, w porównaniu z ogółem społeczeństwa. Więcej na temat chrapania na stronie Nebula Genomics